Aan het werk!
Door: Rixt, Su-Elle en Saskia
Blijf op de hoogte en volg Wings
09 Juli 2014 | Moldavië, Borceag
We zitten inmiddels al op de tweede werkdag, althans, de tweede echte werkdag. De eerste werkdag hebben we gewacht op de verf om het hout te impregneren, deze is inmiddels aangekomen. In Moldavie is de service nu eenmaal niet zo snel als in Nederland. Een simpele boodschap is te vergelijken met een bol.com bestelling, het duurt een dagje voordat je iets kunt verkrijgen. Vitali (van Livingstone) moet namelijk eerst naar Cahul rijden, een rit van plusminus twee uur.
Op dit moment zitten we midden in onze siesta. We hebben dus gelukkig genoeg tijd om aan de blog te werken, dit was de vorige keer niet het geval (vandaar dat het een bijeengeraapt zootje relevante informatie was).
Onze dag ziet er als volgt uit:
We worden wakker rond zeven uur (dit is afhankelijk van de loopafstand). We kruipen ons bed uit, poetsen onze tanden met water uit de drinkflesjes (het kraanwater is niet geschikt om in te nemen), we doen onze behoefte indien nodig (als we terug in Nederland zijn kunnen we allemaal onze adem minstens twee minuten inhouden, gezien de geur van het toilet (aka gat in de grond) niet bepaald grandioos is), daarna maken we een wandeling naar de multifunctionele kerk/Day Care Centre. Zoals we al eerder hebben vermeld moeten sommige 'teams' een half uur lopen, maar sommige ook twee minuten. Het team van Betty heeft gisteren de kans gekregen om met paard en wagen naar het ontbijt te rijden. Dit was een spannende doch briljante ervaring, aangezien je continu bijna uit de kar valt. In Nederland zien we amper paarden en veel auto's, in Moldavie zien we amper auto's en veel paarden. De veulentjes lopen er los naast.
Na een heerlijk ontbijt gaan we aan de slag. De mannen doen al het zware werk (tillen, klimmen op de kerk om aan het dak te werken etc.). De vrouwen zouden dit ook graag doen, maar de mannen van het Moldavische team zijn het hier vaak niet mee eens. Ze pakken meestal zware voorwerpen af zodra we deze een nanoseconde hebben aangeraakt. Erg lief bedoeld uiteraard (maar onnodig (althans, dat denken de ietwat koppige en geemancipeerde vrouwen)). Wat de vrouwen wel mogen doen is het hout impregneren. Een zeer prima klusje, zo in de schaduw. Er komt weinig zweet aan te pas en we kunnen het zelfs zittend doen. Met het dak gaat het goed. Na wat efficiency tips van Hendrikus (onze bouwexpert) vordert het nog sneller.
Zo rond 1 uur wordt er een lekkere lunch verschaft, tot nu toe altijd met soep erbij. Hierna begint onze siesta, deze duurt tot drie uur (Rixt en Su-Elle overtreden dus momenteel de regels). Hierna gaan we weer hard aan het werk tot een uur of acht, om dit tijdstip begint het diner. Dit is tot nu toe ook altijd tamelijk lekker geweest. Zo zaten wij gisteren aan de pannekoeken met patat (ha!).
Na het diner hebben wij gisteren niet meer gewerkt. Er werd zelfs gezegd dat we voorlagen op schema. De leiding was zo lief om de afwas te doen en de kinderen zijn samen naar het voetbalveld gegaan. Trineke heeft hier haar vlieger uitgeprobeerd (de vlieger op zich was al een feest voor de kinderen). Helaas stond er te weinig wind om de vlucht te laten slagen, maar gelukkig was er ook een voetbal mee. Deze wordt uitbundig gebruikt.
Hierna hebben we nog een snack gegeten (zelfgebakken koekjes waar Saskia en Trineke zelfs aan mee mochten helpen). Dit was wederom erg lekker. Saskia heeft zelfs al gevraagd of Svetja (de vrouw van de pastoor) recepten met haar wilde uitwisselen. Dankzij Anna (de tolk), die gisteren ook is gearriveerd, kunnen we de recepten vertalen.
Elke avond heeft 1 van de Wingers een dagsluiting voorbereid. Dit kan varieren van een gedicht tot een muziekstuk tot een bijbeltekst.
Na de dagsluiting lopen we terug naar de huizen. Hier worden we elke keer weer gastvrij ontvangen. De communicatie gaat natuurlijk lastig, maar de handgebaren voor toiletpapier of douche kunnen de mensen hier gelukkig begrijpen. In de huizen zijn de mensen eigenlijk een beetje te gastvrij (niet erg natuurlijk, maar wij voelen ons wel ietwat opgelaten). Zo slapen wij in de bedden van de bewoners en zoeken zij tijdelijk een andere slaapplaats. De bewoonster van het huis van Betty bedankt ons zelfs als zij iets in haar eigen koelkast plaatst die op onze slaapkamer staat. De bewoonster van Saskia haar huis verontschuldigt zich zelfs als zij een slaapkamer binnenloopt waar iemand van onze groep in slaapt (terwijl het haar eigen huis is).
Na aankomst en ontvangst zetten we onze schoenen bij de voordeur (je loopt hier letterlijk de hele dag in de shit). We vlijen ons neer in de bedden en wensen elkaar een goede nachtrust. Buiten is het donker, maar kunnen we toch continu meegenieten van blaffendehonden.fm. Het gaat maar door en het gaat maar door, maar gelukkig bestaat het verschijnsel gewenning. De volgende dag herhaalt de cirkel zich.
Vanavond hebben we grootse plannen. De pastoor heeft gezegd dat we met de hele groep (ook het Moldavisch team) de wedstrijd mogen kijken in zijn huis! Na het installeren van enige proxyservers is de laptop inmiddels gereed (Nederland vindt het niet leuk als Moldavie hun televisie probeert te kijken). Dat wordt juichen en denkbeeldige bitterballen eten! We hopen erg dat Nederland gaat winnen, Trineke heeft haar holland shirt alvast aangetrokken.
Kortom, we hebben het erg naar onze zin en vinden het niet al te moeilijk om ons aan te passen. De mensen zijn expliciet dankbaar voor de hulp en wij voor hun gastvrijheid.
Lieve groet voor alle thuisblijvers,
Trineke, Rianne den H., Yorrit, Laurens, Ismay, Rianne M., Frank, Loekie, Su-Elle, Rixt, Ynke, Hendrikus, Freddy, Betty en Saskia
(En natuurlijk gefeliciteerd aan Fokje en Tjeerd met hun verjaardagen!)
Op dit moment zitten we midden in onze siesta. We hebben dus gelukkig genoeg tijd om aan de blog te werken, dit was de vorige keer niet het geval (vandaar dat het een bijeengeraapt zootje relevante informatie was).
Onze dag ziet er als volgt uit:
We worden wakker rond zeven uur (dit is afhankelijk van de loopafstand). We kruipen ons bed uit, poetsen onze tanden met water uit de drinkflesjes (het kraanwater is niet geschikt om in te nemen), we doen onze behoefte indien nodig (als we terug in Nederland zijn kunnen we allemaal onze adem minstens twee minuten inhouden, gezien de geur van het toilet (aka gat in de grond) niet bepaald grandioos is), daarna maken we een wandeling naar de multifunctionele kerk/Day Care Centre. Zoals we al eerder hebben vermeld moeten sommige 'teams' een half uur lopen, maar sommige ook twee minuten. Het team van Betty heeft gisteren de kans gekregen om met paard en wagen naar het ontbijt te rijden. Dit was een spannende doch briljante ervaring, aangezien je continu bijna uit de kar valt. In Nederland zien we amper paarden en veel auto's, in Moldavie zien we amper auto's en veel paarden. De veulentjes lopen er los naast.
Na een heerlijk ontbijt gaan we aan de slag. De mannen doen al het zware werk (tillen, klimmen op de kerk om aan het dak te werken etc.). De vrouwen zouden dit ook graag doen, maar de mannen van het Moldavische team zijn het hier vaak niet mee eens. Ze pakken meestal zware voorwerpen af zodra we deze een nanoseconde hebben aangeraakt. Erg lief bedoeld uiteraard (maar onnodig (althans, dat denken de ietwat koppige en geemancipeerde vrouwen)). Wat de vrouwen wel mogen doen is het hout impregneren. Een zeer prima klusje, zo in de schaduw. Er komt weinig zweet aan te pas en we kunnen het zelfs zittend doen. Met het dak gaat het goed. Na wat efficiency tips van Hendrikus (onze bouwexpert) vordert het nog sneller.
Zo rond 1 uur wordt er een lekkere lunch verschaft, tot nu toe altijd met soep erbij. Hierna begint onze siesta, deze duurt tot drie uur (Rixt en Su-Elle overtreden dus momenteel de regels). Hierna gaan we weer hard aan het werk tot een uur of acht, om dit tijdstip begint het diner. Dit is tot nu toe ook altijd tamelijk lekker geweest. Zo zaten wij gisteren aan de pannekoeken met patat (ha!).
Na het diner hebben wij gisteren niet meer gewerkt. Er werd zelfs gezegd dat we voorlagen op schema. De leiding was zo lief om de afwas te doen en de kinderen zijn samen naar het voetbalveld gegaan. Trineke heeft hier haar vlieger uitgeprobeerd (de vlieger op zich was al een feest voor de kinderen). Helaas stond er te weinig wind om de vlucht te laten slagen, maar gelukkig was er ook een voetbal mee. Deze wordt uitbundig gebruikt.
Hierna hebben we nog een snack gegeten (zelfgebakken koekjes waar Saskia en Trineke zelfs aan mee mochten helpen). Dit was wederom erg lekker. Saskia heeft zelfs al gevraagd of Svetja (de vrouw van de pastoor) recepten met haar wilde uitwisselen. Dankzij Anna (de tolk), die gisteren ook is gearriveerd, kunnen we de recepten vertalen.
Elke avond heeft 1 van de Wingers een dagsluiting voorbereid. Dit kan varieren van een gedicht tot een muziekstuk tot een bijbeltekst.
Na de dagsluiting lopen we terug naar de huizen. Hier worden we elke keer weer gastvrij ontvangen. De communicatie gaat natuurlijk lastig, maar de handgebaren voor toiletpapier of douche kunnen de mensen hier gelukkig begrijpen. In de huizen zijn de mensen eigenlijk een beetje te gastvrij (niet erg natuurlijk, maar wij voelen ons wel ietwat opgelaten). Zo slapen wij in de bedden van de bewoners en zoeken zij tijdelijk een andere slaapplaats. De bewoonster van het huis van Betty bedankt ons zelfs als zij iets in haar eigen koelkast plaatst die op onze slaapkamer staat. De bewoonster van Saskia haar huis verontschuldigt zich zelfs als zij een slaapkamer binnenloopt waar iemand van onze groep in slaapt (terwijl het haar eigen huis is).
Na aankomst en ontvangst zetten we onze schoenen bij de voordeur (je loopt hier letterlijk de hele dag in de shit). We vlijen ons neer in de bedden en wensen elkaar een goede nachtrust. Buiten is het donker, maar kunnen we toch continu meegenieten van blaffendehonden.fm. Het gaat maar door en het gaat maar door, maar gelukkig bestaat het verschijnsel gewenning. De volgende dag herhaalt de cirkel zich.
Vanavond hebben we grootse plannen. De pastoor heeft gezegd dat we met de hele groep (ook het Moldavisch team) de wedstrijd mogen kijken in zijn huis! Na het installeren van enige proxyservers is de laptop inmiddels gereed (Nederland vindt het niet leuk als Moldavie hun televisie probeert te kijken). Dat wordt juichen en denkbeeldige bitterballen eten! We hopen erg dat Nederland gaat winnen, Trineke heeft haar holland shirt alvast aangetrokken.
Kortom, we hebben het erg naar onze zin en vinden het niet al te moeilijk om ons aan te passen. De mensen zijn expliciet dankbaar voor de hulp en wij voor hun gastvrijheid.
Lieve groet voor alle thuisblijvers,
Trineke, Rianne den H., Yorrit, Laurens, Ismay, Rianne M., Frank, Loekie, Su-Elle, Rixt, Ynke, Hendrikus, Freddy, Betty en Saskia
(En natuurlijk gefeliciteerd aan Fokje en Tjeerd met hun verjaardagen!)
-
09 Juli 2014 - 14:40
Johanna (dochter Van Ynke):
Joepie weer een nieuw berichtje van jullie groep.
Wat een levendig en grappig geschreven stuk over de eerste dagen. Nu heb ik ook een betere indruk van jullie dagschema en leefomstandigheden. De foto's maken het allemaal nog duidelijker, vooral dat de wc inderdaad wat primitief oogt. Misschien mogen jullie daar nog nieuwe wc hokjes bouwen met zitje...
Jullie zijn echt met iets bijzonders begonnen en dat vind ik wel een compliment waard.
Succes en veel gezelligheid met elkaar! -
09 Juli 2014 - 14:59
Ankie:
Lieve allemaal,
We waren erg nieuwsgierig hoe het met jullie ging en wat jullie zo al doen overdag. Zo te lezen hebben jullie het prima naar de zin.
Kun je toch nog voetbal kijken Frank! Heb je je geluksonderbroek mee?;)
Liefs, Dietie & Ankie -
09 Juli 2014 - 15:28
Tineke:
Elke dag even kijken, is er alweer een berichtje over jullie avontuur? Gelukkig Su dat je even de regels aan je laars lapt. Nog heel veel werkplezier. Ik blijf jullie volgen, zal je vanavond missen Ismay tijdens de wedstrijd, kan ik op de bank, haha.
Groeten Tineke. -
09 Juli 2014 - 16:30
Siemie:
Bedankt voor het prachtige verslag. Het is net of ben ik er bij. Erg leuk om de foto's te zien. Heel veel werkplezier en maar goed doorwerken dan kunnen jullie idd misschien wat extra's doen, of mag dat niet? Heel veel liefs van de vanderschaafjes. -
09 Juli 2014 - 16:38
Angelique:
Wow, de wc is idd errug primitief.... jullie klagen hier nooit weer haha.
Fijn om te horen hoe jullie dagen eruit zien. Het klinkt goed en als een boeiende ervaring.
Super dat jullie voetbal mogen kijken!
Veel plezier met elkaar en geniet van alles (nou ja, behalve de wc dan :-)).
liefs Angelique -
09 Juli 2014 - 18:08
Ina:
Wat een mooi verslag! We waren erg benieuwd naar jullie belevenissen. Wat maken jullie wat mee en wat goed dat jullie dit doe. Ook al moet je soms flink afzien, gezien het toilet. Voor de komende dagen: Werk ze en heel veel plezier met elkaar. -
09 Juli 2014 - 18:19
Ton En José:
Lieve Wingers.
Eindelijk weer een verslag!! Fijn dat het goed met jullie gaat. Jullie dagen zijn goed gevuld.
Veel plezier vanavond bij de wedstrijd, zijn we via voetbal toch even verbonden. Tot het volgende verslag!! Iedereen de groeten en loekie een dikke tut!!
Liefs, Ton en José -
09 Juli 2014 - 19:14
Oane:
POWW,
Plezierig Ontspannen Werken met Wings, top gewerkt meiden en mannen, leuk dat de contacten goed gaan met de mensen daar.
Ik merk tussen de regels door dat het jullie 100% meevalt en zeg nu zelf een dixie met gematteerd glas is waar menig bouwvakker jaloers op kan zijn en het vermaak met paard en wagen haalt het niet bij de pony s op Slagharen. de duik in deze cultuur zal jullie altijd bijblijven, jaloersmakend.
En vanavond wie durft er 5-0 voor Nederland te poelen, gaat dat slagen dan zal voetbal geen nationale sport meer zijn in Zuid Amerika, Maxima aal haalbaar wellicht korfbal in ieder geval en balsport waar ze hun handen bij moeten gebruiken.
Veel plezier vanavond, het Wk voetbal zal in ieder geval voor jullie nooit meer hetzelfde zijn. -
09 Juli 2014 - 19:15
Ida Schokker:
Fijn dat we weer een bericht van jullie ontvingen, een mooi verslag zo kunnen we het een beetje meebeleven. Het is wel een dag vol avontuur zo te lezen. Vanavond wordt dus een latertje met de voetbal wedstrijd maar kunnen jullie mooi mee genieten, lekker ontspannen voor de buis!!!!!.
En dan morgen maar weer volop aan de slag. Met een goed team lukt het altijd.
Lieve groetjes voor jullie allemaal. -
10 Juli 2014 - 13:14
Tirza Atsma-Hoornstra:
Lieve mensen,
Wat een heerlijk levendig verhaal, leuk om te lezen hoe het jullie gaat.
Leuke poepdoos ook, daar moet je toch wel enigzins lenig voor zijn om goed te mikken zeg maar. Fijn te horen dat jullie het zo naar jullie zin hebben.
De foto's als ondersteuning van het verhaal vind ik erg mooi, prachtig die potten ingemaakte tomaten!
Hoop snel weer een verhaaltje van jullie te lezen. Veel plezier en mannen voorzichtig aan he bovenop dat dak!
Gr. Tirza -
10 Juli 2014 - 20:42
Henk Dijkstra :
Toppers van Wings,
Alweer een dag van noeste arbeid in dat verre Moldavië ligt achter jullie. En een vervolg op jullie avontuur. Ben benieuwd wat jullie vandaag weer beleefd hebben. Over het voetbal van gisteravond en gedeeltelijk vannacht kunnen we kort zijn. Geen finale.
Voor( beppe ) Ynke was het vandaag een bijzonder dag haar kleinzoon Luuk is vandaag 1 jaar geworden. Van harte Ynke. Luuk heeft me nog gevraagd waar is beppe. Heb hem uitgelegd waar beppe is en waarom. Hij knikte instemming, heb het idee dat hij later ook zo'n avontuur als jullie Wings nu doen wil aangaan. Een goed voorbeeld doet goed volgen.
Zie weer uit naar het volgende verslag van jullie. Pas goed op elkaar en hou de pret er in.
Groetjes,
Henk ( pake van Luuk)
Ps. voor Ynke xxxxxxxx
-
10 Juli 2014 - 21:56
Anna Jonker:
Hallo daar in dat verre Moldavie,de meesten zullen mij wel niet kennen.Dit berichtje is natuurlijk voor jullie allemaal,maar speciaal voor Ynke!
Geweldig wat jullie daar allemaal op touw zetten.het leeft daar wel zo'n 60 jaar terug
in onze tijd.Goed je daar bewust van te worden en dat het toch ook nog wel gezellig kan zijn.
Heb net een half uur met Henk aan de lijn gezeten.Krijg ik nu de kans voor!Ja,ja......
Voor allemaal:heel goede dagen nog en alles op z'n tijd : werken en relaxen.
Groetes,voor Ynke dikke knuffel!Tof meid,doei,Anna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
